BOŞLUK

11 Aralık 2011 Pazar

PORTRE

Siyah ve uzun saçları anadolunun kıraç toprakları gibi engebelli ve sır doluydu.Saçını okşarken rastladığın kıvrımlar sarp kayalar gibi sert görünsede,
elini değdirdiğinde yumuşayan bir dokuydu.Kaşları,saçları ve yüzünün bir aksesuarı,kadınlığının bir patenti gibi muntazam çizilmiş bir ifadenin görüntüsüydü.Yüzü saçlarına inat beyazdı,kan gitmemiş yanakları,ona değen her nesneyi yutabilecek kadar çekiciydi.!Gözleri,gözlerinin aslında bir rengi yoktu,siyah saçlarının rengini alan bir su,bir nehir , insanın içine karanlığına akan,bazende gece gözlerine ay ışığı düşen bir yakamoz gibi. Dudakları,ruhumu emen dudakları,Tanrının dizayn ettiği bir nefes gibiydi.......http://www.youtube.com/watch?v=7rkgm1yGgbM

2 yorum:

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Sıkı bir şarkı ve sözler usta.
Paylaştığın için sağ ol,arşive aldım.

Dostlukla...

gülsen VAROL dedi ki...

Sende Hüseyin Korkmazgil'in tarzını ve ruhunu buluyorum..