Peki ya sen farkettinmi beynimde dans
ederken hayalinin bastığı her hücremdeki sızıyı.
Yemyeşil bir ormanda kuruyan bir ağacın,
aslında hayat sıvısı olan yağmuru direkt
vucuduna çekip kendini çürüttüğünü FARKETTİNMİ
Yanlızlığın sadece içindeki tüm işikların,
sönmeye mahküm olduğu GECEYE aıtolduğunu FARKETTİNMİ.
Trafıkteyken simsıyah egzost dumanıyla birlikte,
seni soluduğumu,ciğerimin en uç noktasına hapsettiğimi
ve sırf orda kalman için hiç öksürmediğimi FARKETTİNMİ.
Belkide sadece farkedilmek istedik
Belkide çevremizdeki şekilsiz nesnelere resim çizdik.
Belkide tanrıyı yarattık bizi farketsin diye.
Belkide sırf bu yüzden aşık olduk BİZİ FARKETMEYENLERE.
2 yorum:
Biraz blogunuzda dolaştım bu gece ve bu güzel şiirle karşılaştım.
Farketmek bazen "artık çok geç"in öz be öz ta kendisi olabiliyor değil mi?
Belkide çoğu zaman usta.
Yorum Gönder